जब आँखैअगाडि मृत्यु एउटा कठोर यथार्थ बनेर ठिङ्ग्रिङ्ग उभिदिन्छ तब एक मुठ्ठी सास हुलुक्क हुन त्यति गाह्रो नहोला जति त्यसपछि कलिला सन्तानले बेहोर्नुपर्ने समय सम्झेर अहिले गाह्रो हुन्छ।
अपवादमा बाहेक मान्छेले आफ्नो मृत्यु स्वीकारेर दिन गन्ती गर्नु पर्दैन। त्यस्तै मृत्युको काउन्टडाउन सुरु गरेका अपवाद हुन्, डाक्टर चित्रप्रसाद शर्मा वाग्ले जसले पलपल मृत्युलाई धेरै नजिक खिचिँदै आएको देखेका छन्। त्यो पनि डाक्टरको आँखाले जसलाई अर्को डाक्टरले ‘आत्तिनु पर्दैन’ भन्ने सान्त्वनाका शब्द दिन सक्दैनन्। यति भन्छन्, ‘दवा हम देंगे, दुवा उपरवाला।’
… पढ्नेक्रम जारी राख्नुहोस्
Pramb's Weblog 